حتما نظر لطف خدا بود به این ماه

حتما نظر لطف خدا بود به این ماه
ور نه نشود عشق تو محدود به این ماه

هر روز و شبش گریه و هر لحظه پر از آه
این حالت حزنی است که افزود به این ماه

تقویم مرا نیست به جز ماه محرم
گفتم مگر اینگونه رسم زود به این ماه

جان را بفروشم به کمی عشق و ارادت
امید به آن است کنم سود به این ماه

در روز قیامت نشود زار و پریشان
چشمی که شود هم نفس رود به این ماه

دارم همه از مادرتان بهر قیامت
امید عطا و کرم و جود به این ماه

بر سینه ی افروخته ام شعله آتش
بر پا شده چون آتش نمرود به این ماه

نو گشتن سال قمری ،جلوه شادی
اندازه ی یک ذره نیفزود به این ماه

این کرب و بلا بود که شش روز زمان برد
یعنی که خدا نیز نیاسود به این ماه

قطعا که حسینیه شود خلوت جنت
چون نوحه کند حضرت داوود به این ماه

تنها نه فقط حضرت داوود و ملائک
هم صالح و هم یوسف و هم هود به این ماه

هر لحظه عمرم همه در کرب و بلا غرق
هرگز نتوان گفت که بدرود به این ماه

بوده است سوالم گل ما کی بسرشتند...
هر بار خدا بود که فرمود به این ماه

در آیینه تکرار شده قصه خلقت
گشتی تو مرا مسجد و مسجود به این ماه

صد سال عبادت بکنی هم نتوان رفت
راهی که دلم یک شبه پیمود به این ماه

باشد که حسینی شود اعمال و وجودم
ای داد که کوفی شده مردود به این ماه

تفسیر حسین ابن علی ایه به ایه است
چون زنده شود قصه ی اخدود به این ماه

از لطف حسین است که شاعر شده ام من
هر چند که شاعر شده نابود به این ماه

برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید.