شب پوشِ ماه سیرتِ جاری علی الدّوام (آیینی)

شب پوشِ ماه سیرتِ جاری علی الدّوام
ای خاستگاهِ عاطفه، بانوی من سلام

خلقی اسیر و واله شان و مقامتان
ای مظهر ملاطفه، ای مبدا کلام

فهم مقامتان به دو دنیا نمیشود
دریا کجا توان که کشیدن میان جام

از نور روی ماه تو خورشید بهره مند
از حرمت تو کعبه گرفته است احترام

بانوی دردمند غریب شکسته دل
بر دردهای سینه ی مولایم التیام

دست شماست چرخش هستی من الازل
وقف شماست خلقت عالم علی الدوام

جان دادن به پای ولای تو واجب است
یک دم نفس کشیدن بی مهر تو حرام

خلقت به نام نامی زهرا شروع شد
مهر از فروغ حضرت مادر گرفته وام

برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید