دل سوخته تر زآنم، تا شرح غمت گویم

دل سوخته تر زآنم، تا شرح غمت گویم
زخمی تر از آن پایم، تا باز تو را جویم

من سوخته و زخمی،‌تو اوج پریدن ها

تو حادثه میسازی ،‌من خاطره میگویم

صیاد شدی اینک، رفتی دل کوهستان

باز آ ی کزین لحظه ،من قوچم و آهویم

این راه که رفتی تو ما را که توانش نیست

تو پر بکش و بگذر من نیز دعا گویم......

گفتم سفرت با من راه و خطرت با من

تو یار نمیخواهی من عمر نمیجویم.....

گفتند که در راهت دنبال گلستانی

من نرگسم و لاله، می رویم و می رویم

دریا شده ای شاید، حالا که چنین دوری

غم نیست مرا یکدم، من جویم و می پویم

چون باد صبا با خود عطر نفست آرد

چشمم به ره باد و افشان شده گیسویم

در خواب پریشان گر هجران تو پیش آید

من خواب حرامم باد، می نالم و می مویم

یک تار سر زلفت،جا مانده در این خانه
عمریست پریشانٍ یک تار سر مویم!

برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید.