هر کس که دهد دل به علی عرش نشین است

هر کس که دهد دل به علی عرش نشین است
مـا طالب ایـن جـاه بـه امضـای حسیـنـیــم

با یک نظر حضرت حیدر به خدا ما
دیوانه زنجیری سیمای حسینیم

هر کس به غلامی عزیزیست گرفتار
ما سینه زنان بنده بابای حسینیم

مدیون عنایات علی بوده و هستیم
یک عمر اگر واله و شیدای حسینیم

عالم اگر انکار کند طفل سه ساله
ما کلب در حضرت زهرای حسینیم

این شهرت دیوانگی ما سببی داشت
با حکم علی بوده که رسوای حسینیم

ما بر سر و بر سینه زنیم تا به قیامت
ما سوگ نشین غم عظمای حسینیم

صد مرده شود زنده ز هر دم زدن ما
رب چون که حسین است مسیحای حسینیم

رزق همهء سال ز ارباب بگیریم
ما جیره خور سفره سقای حسینیم

از روز عزل نام علی بر لب ما بود
تا روز ابد مست ز صهبای حسینیم

دست دل ما را به محرم برسانید
آماده ی آماده مهیای حسینیم

ما ارتش آمادهء پیکار و قتالیم
مست حرم زینب کبرای حسینیم

زان روز که بر نیزه لبش آیه ی حق خواند
تا روز ابد واله لبهای حسینیم

گر محو هزاران مه و گلرو شود عالم
ما محو جمال و قد و بالای حسینیم

گر عقل بود ترک غم و ماتم ارباب
دیوانه ترینیم که رسوای حسینیم

عالم به خدا به ز تو ارباب ندارد
المنة لله که رعایای حسینیم

برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید.