زلفت گره به شانه نبسته ، دلت چطور؟
پاهایت عاقبت شده خسته ، دلت چطور؟
چشمت به داغ کوچه نشسته ، دلت چطور؟
دستت شکست، سینه شکسته ، دلت چطور؟
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
وقتی صدای وا اسفا می خورد به در
بن مایه ی حدیث کساء می خورد به در
این آتش فریب و جفا می خورد به در
وقتی لگد ز کین شما می خورد به در
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
داغت که با سکوت سبک تر نمی شود
اصلا مصیبتی غم مادر نمیشود
بانوی من ! نرو طرف در ، نمیشود ؟
حرفی بزن جواب که با سر نمیشود
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
دارد ز غم رسول خدا آه میکشد
این غم یل تو را به سر چاه میکشد
دست غریبه پنجه چو بر ماه میکشد
یا تازیانه بر رخ تو راه میکشد
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
تاپشت درب خانه دویدی برای چه؟
ای سرو استوار خمیدی برای چه؟
دل از علی...نگو که بریدی...برای چه؟
پرده به روی ماه کشیدی برای چه؟
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
پایان بده سیاهی آغاز کوچه را
اوجی بده تو نقطه پرواز کوچه را
دریاب قلب خسته سرباز کوچه را
بشکن سکوت را بگو راز کوچه را
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
ای کشتی نجات که پهلو گرفته ای
آخر چرا ز همسر خود رو گرفته ای
دستی به خانه داری و جارو گرفته ای
دست دگر ز درد به بازو گرفته ای
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
با تو چه کرده اند که صبحت سیاه شد
چشم تو تار دید وعالم تباه شد
سهم حسن ز کوچه همین ذکر آه شد
آنروز کوچه پر ز غریبی شاه شد
زهرا نرو که بی تو علی می رود ز دست
برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید.
- ۰ نظر
- ۲۲ اسفند ۹۲ ، ۰۲:۰۲