تنبیه لازمم! چه کنم سربه راه ها!!؟

هر وقت که از شهر دلت مست گرفتند
هر وقت بلند امدی و پست گرفتند
مردم همگی حال تو را دست گرفتند
در نقشه فقط سمت تو بن بست گرفتند.

لبخند بزن وضع کسی بهتر از این نیست

هرروز اگر رد شد و شب آمد باز
هر شااام درست وقت انجام نماز
گر در دلت افتاد کمی سوز و گداز
رو کن به خدای قادر بنده نواز

هر دل که به الله رسد، زار و غمین نیست

ده روز ه جهان گر نشود بر کامت
یا هییییچ کسی گر نکند آرامت
هش باش و نترس بیخود از فرجامت
باصبر ، تمام اهل عالم، رامت!

تا بوده چنین بوده و تا هست چنین.....نیست!

هر وقت غمت شد غم اغیار به اجبار
لبخند زدی بر در و دیوار به اجبار
تا درک کنی قصه ی تکرار به اجبار
کوتاه شد ار دست تو از یار به اجبار

خوش باش که اوضاع ابد الدهر همین نیست

گر کل طبیب ها جوابت کردند
روبه صفتان، خانه خرابت کردند
لبخند شدی، نقش ه بر آبت کردند
نا حق همه ی عمر عذابت کردند

رو کن به سما، جای دلت روی زمین نیست

هر وقت دویدی و به دیدن نرسیدی
هر وقت رسیدی و به چیدن نرسیدی
گر بال گشودی به پریدن نرسیدی
هرگز به گذرگاه رهیدن نرسیدی

اصرار نکن بخت که همراه و قرین نیست

دل از کفت ار رفت به چشم سیهی
با غیر سیه چشم، نکردی نگهی
پرهیز نمودی اگر از هر گنهی
بی شک به تمام ماورا، پادِشهی

این نیز به جز با مدد از صاحب دین نیست

گاهی بنشین و فارغ از دنیا باش
از اهل زمین دل بکن و با ما باش
دلتنگ نشو سنگ نشو دریا باش
دلخوش به وصال و عالم رویا باش

خاموش!!که چون صبر به قلب تو نگین نیست

اکنون تو بمان کنار این چندین پند
با عشق عمل نما به اینها، هرچند-
در عمق وجود خود نباشی خرسند،
زیرا که به قدرت خدایی، سوگند

آرامشت از هیچ طریقی به جز این نیست!!!

برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید.