پرم از شعر و دلم حال تغزل دارد

پرم از شعر و دلم حال تغزل دارد
به گل و سبزه و گلزار تمایل دارد

بی جهت نیست که لبریزز احساس شدم
شاخه یاد قشنگت به دلم گل دارد

اوج پاییز و دلم حال و هوایش چون عید
بهر تدفین غمش، باغ گلایل دارد

پی آن ناز نگاهت شده دل دریایی
باز عقل آمده و عزم تقابل دارد

گل روی مهت ای ناز چه رازی دارد
که دلم در تپش و حال تزلزل دارد ؟

دلم انگار که باغی شده چون باغ بهشت
دست من نیست به یاد تو تخیل دارد

در سرم نیست به جز یاد تو و خاطر تو
خاطرم تا سر گیسوی شما پل دارد

بی تو این عاشقتان نیمه و نا فرجام است
با تو اما عجب او میل تکامل دارد

عشق امیخته با بوی گل و سبزه و خاک
سوسن و نرگس و رز 'نغمه بلبل دارد

دل دیوانه و عشق تو و این شور وصال
همه حاضر چه نیازی به تفأل دارد؟

شوق احساس قشنگ و دل دیوانه ی مست
پرده برداشته شد با تو تبادل دارد

تو که با هیچ کسی قهوه نخوردی دیروز
عاسق اینجاست که احساس تغافل دارد

رو به قبله سر سجاده و تسبیح به دست
غزل و قافیه و وزن و تأمل دارد

روز دیوانه و شب مرجع و علامه شهر
چقدر حال دل زار تعادل دارد!

لطفا از معرض دیده همگان دور بمان
روسری بسته ای اما گره ای شل دارد

به چه نحوی به سر زلف تو باید فهماند
دل بیچاره ی من قصد تعامل دارد؟!!

چشمهایت صنما مثل خودت شیرازی ست
چون که در پلک زدن نیز تعلل دارد

یکدم اینجا سخنی شد ز وصال محبوب
تو برو ای که دلت راه تنزل دارد !!!

نشود از قبل فاز چراغی روشن
مگر ان فاز که هم دستی با نول دارد.

همه که عاشق وارسته نباید باشند
همچو من , عشق بسی عاشق بنجل دارد

نشود فاصله ها کم به یکی بیت و غزل
بهر این بیت دلم دست توکل دارد

عشق اما نبود نام برای هر چیز
عشق چیز دگرست' فاز و نول و خل دارد..؟

نوری از پرتو حسنت به رخ شبنم بود
چو نشیند به گلی روح تجمل دارد

بوی باران و گل یاس ونوای دلدار
زیر و رو کزده مرا قصد تحول دارد

برای مشاهده چگونگی شکل گیری شعر اینجا کلیک کنید.